Definicja czasownika anbrummen
Definicja czasownika anbrummen (burczeć, mruczeć): ärgerlich murmeln oder brummen z znaczeniami, synonimami, przyimkami, obiektami z przypadkiem, informacjami gramatycznymi, tłumaczeniami i tabelami koniugacji.
Tłumaczenia
growl (at), grumble, mutter
ворчать, заворчать, бормотать, мурлыкать
gruñir, murmurar
grommeler, murmurer
homurdanmak, mırıldanmak
grunhir, murmurar
brontolare, mormorare
brumă, murmura
mormogás, zúgás
burczeć, mruczeć
γκρίνια, μουρμούρισμα
brummen, murmelen
brumlat
brumma, murmra
brumme ad, brumme, mumle
ぶつぶつ言う, 不満を言う
brumar, murmurar
murista, murmata
brumme, mumle
brum, murmur
mrmljanje, mumlanje
бруење, мрморење
brundati, mrmljati
brumlať, mrmlať
mrmljanje, mumlanje
mrmljati, mumljati
бурчати, муркотіти
бърборене, мърморене
бурчанне, мурчанне
ממחה، מממם
تمتمة، همهمة
غرغر کردن، ناله کردن
بڑبڑانا، گڑگڑانا
Tłumaczenia
Koniugacja
brummt
an·
brummte
an· hat
angebrummt
Czas teraźniejszy
brumm(e)⁵ | an |
brummst | an |
brummt | an |
Czas przeszły
brummte | an |
brummtest | an |
brummte | an |
Koniugacja